Nog heel even en ik vertrek. Mijn jeugdig enthousiasme heb ik naast mijn kritische pen en mijn zwembroek in de voorzak van mijn valies gestoken. De rest van de ruimte wordt ingenomen door mijn torenhoge ambitie. We gaan voor een cafégesprek met Woody Allen, een onvergetelijke nacht met Freida Pinto, een discussie over de beste film ooit met Tim Burton en ik hoop toch een scenario of twee verkocht te krijgen. Dat kan overigens niet moeilijk zijn op de Marché du Film. Ik zet me daar ergens in het midden en verkoop per kilo.
Om me te wapenen tegen mythomanen en phonies heb ik mijn alter ego al klaar. Ik ben Dylan Peeters, geboren Goran Ranovski, een geïmmigreerde Bulgaar die al 3 langspeelfilms op zijn naam heeft staan: een psychologisch oorlogsdrama over het noord-zuid conflict in Papoea Nieuw-Guinea, een soft erotische thriller met gehandicapten en een slapstickcomedy over de handel in ansjovis. Die laatste is internationaal onthaald en heeft de gouden bloemkool binnengehaald op het filmfestival van Novosibirsk.
Het is dan ook voor het promoten van 'на сиво-кафяво и златно' (The Grey and Brown Gold) dat ik in Cannes terecht gekomen ben. Ik ben ooit getrouwd geweest met een stand-in van Penelope Cruz maar heb nu pas, 3 huwelijken later, het hoogtepunt van mijn geluk bereikt. Ook op creatief vlak gaat het beter dan ooit, oeps er valt iets uit mijn tas, ha juist ja, dat is dat scenario dat ik onlangs geschreven heb. Elephant Man meets Apocalypse Now met een vleugje Frost/Nixon.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten